مثه دیوونه های کم تحمل مثه آواره های زخم خورده نشستم از رو تقویمای بی تو تمومه روز وشب هامو شمردم شبیه دوره گردای پریشون یه عمره رده پاتو دوره کردم سراغت رو گرفتم کوچه کوچه کمک کن دسته خالی بر نگردم نمی دونی که وقته گریه کردن ته قلبم چه خالی میشه بی تو به اسمت میرسه می لرزه قلبم نمیدونی چه حالی میشه بی تو هنوز درگیره رویاتم خرابم توام مثله خودم درگیره دردی قسم دادم خدا رو گریه کردم مگه میشه عزیزم بر نگردی